Mustafa Balbay: Şahsıma mektuplar (5) Hak isteyeni haklarım!

Ne demiş atalarımız? Yok kanun, yap kanun!Yüksek yargı organlarının üstünde bir organ daha kurdum:Saraytay!Herkes kendini buraya göre ayarlıyor! Kanunlar her bakımdan önemli. Anayasada ne yazarsa yazsın, gerçek budur. Halkı kin ve nefretle beslemek, ekmekle beslemekten daha kolay. . Tutturmuşlar, “masumiyeti karinesi”!Ulan cibiliyetsizler, bunun ne anlama geldiğini biz bilmiyor muyuz? Önce şu ilke yerleşecek:Herkes bize mahkûmdur, bize mahkûm olmadığını düşünen terörden hüküm giyer, mahkûm olur!Bunu “mahkûmiyet karinesi” olarak kayda geçirdik. Birkaç boş borudan sonra bir boruda yem verilir. . ” diye düşünüp tedirgin oldu. Yerel seçimler sürecinde “ekonomi dışında her şeyin konuşulması” ilkesi çerçevesinde milletin anayasadan da bıkmasını sağlamak üzereyiz. *** Anayasada, yasalarda sakatlık bir değil ki! Hangisini düzelteceğime şaşırıyorum. Bunun en iyi meyvelerini yargıda alıyorum. Tarihte, atlarla sefere giderken, yem verilmeden önce “yem borusu” çalınır. Vermesem de verebilirim ihtimaline seviniyorlar. Anayasa Mahkemesi “hukukça” diye yabancı bir dil kullanıyor ama olsun, biz yok saydığımız için varlığının anlamı olmuyor. Hemen haklıyorum!",. . . Aradan zaman geçiyor, biraz daha. Sonra adliye girişine teröristlerin giriş yapması, işi daha karmaşık hale getirdi. Ver korkuyu, al oyu! İstanbul adliyesi’nin koridorlarında “Yaşasın şeriat” diye slogan atanların başına bir şey gelmesin diye özel güvenlik ciddi önlemler aldı. Atlarsa az sonra yem geliyor diye rahatlar. . . Meclis istediğim hızda çalışmıyor. Hemen beklenti içine giriyorlar. Atlar yine rahatlar. . Biraz zam yapıyorum. Seferde yem azalınca yem verme aralığı da artar. Kontrollü kaos ortamı yarattım. Sonra kin ve nefret diline yeni sözcükler ekleyip piyasaya süreceksin! Bazen üretim hataları oluyor, yeterince kin ve nefret üremiyor ama o zaman da “korku”yu devreye sokuyorum. . Sonrasında “Mademki millet bu anayasanın sorunlu hale geldiğini düşünüyor. Sonra, “Zam gelebilir” diyorum. Başarılı uygulamalarımın en başarılısı devlet kurumları arasındaki uyumu sona erdirip son sözün Saray’da söyleneceği bir düzensizlik kurmak oldu. Boru ötünce, atlar yem gelecek deyip rahatlar. Yenisini yapalım” diye bir hamle daha düşünüyoruz. Arada uyanıp “Hakkımı istiyorum” diyen olursa. Gelmeyince yine huysuzlaşırlar. İşte ben asil milletime asil at muamelesi yapıyorum. Ne zaman hangisi işimize gelirse onu kullanırız. Başlığını şimdiden paylaşayım:Oy istenmez, alınır!İpuçlarından birini vereyim. Tabii millet korktu, “Adliyede böyleyse. Olaya CHP’yi bulaştırıp olayla ilgili yayın yasağı getirmek çok iyi oldu!***Önümüzdeki günlerde, milletten oy toplama teknikleriyle ilgili yöntemleri insanlığın hizmetine sunacağım. Düşman üreteceksin, onu hain ilan edeceksin, yaptığı her şeyin terör faaliyeti olduğunu kanunlara dayanarak kanıtlayacaksın. Atlar acıkıp huysuzlaşırsa arada yem borusu çalınır ama yem verilmez. Yol haritam açık ve net:Her şeyi belirsiz hale getir, belirleyici ol!Seri üretime bağladığımız terörist imalatının son örneği Can Atalay olayında da her şey öngördüğümüz gibi gidiyor. Diyorum ki aynı konuda 4-5 kanun çıkarın.

Mustafa Balbay: Şahsıma mektuplar (5) Hak isteyeni haklarım!

Aradan zaman geçiyor, biraz daha. ” diye düşünüp tedirgin oldu. . Sonrasında “Mademki millet bu anayasanın sorunlu hale geldiğini düşünüyor. Tutturmuşlar, “masumiyeti karinesi”!Ulan cibiliyetsizler, bunun ne anlama geldiğini biz bilmiyor muyuz? Önce şu ilke yerleşecek:Herkes bize mahkûmdur, bize mahkûm olmadığını düşünen terörden hüküm giyer, mahkûm olur!Bunu “mahkûmiyet karinesi” olarak kayda geçirdik. . Yerel seçimler sürecinde “ekonomi dışında her şeyin konuşulması” ilkesi çerçevesinde milletin anayasadan da bıkmasını sağlamak üzereyiz. İşte ben asil milletime asil at muamelesi yapıyorum. Diyorum ki aynı konuda 4-5 kanun çıkarın. Ver korkuyu, al oyu! İstanbul adliyesi’nin koridorlarında “Yaşasın şeriat” diye slogan atanların başına bir şey gelmesin diye özel güvenlik ciddi önlemler aldı. Halkı kin ve nefretle beslemek, ekmekle beslemekten daha kolay. . . . Tarihte, atlarla sefere giderken, yem verilmeden önce “yem borusu” çalınır. Başlığını şimdiden paylaşayım:Oy istenmez, alınır!İpuçlarından birini vereyim. Ne demiş atalarımız? Yok kanun, yap kanun!Yüksek yargı organlarının üstünde bir organ daha kurdum:Saraytay!Herkes kendini buraya göre ayarlıyor! Kanunlar her bakımdan önemli. Hemen haklıyorum!",. Ne zaman hangisi işimize gelirse onu kullanırız. Biraz zam yapıyorum. Sonra adliye girişine teröristlerin giriş yapması, işi daha karmaşık hale getirdi. . Anayasa Mahkemesi “hukukça” diye yabancı bir dil kullanıyor ama olsun, biz yok saydığımız için varlığının anlamı olmuyor. Arada uyanıp “Hakkımı istiyorum” diyen olursa. Başarılı uygulamalarımın en başarılısı devlet kurumları arasındaki uyumu sona erdirip son sözün Saray’da söyleneceği bir düzensizlik kurmak oldu. Olaya CHP’yi bulaştırıp olayla ilgili yayın yasağı getirmek çok iyi oldu!***Önümüzdeki günlerde, milletten oy toplama teknikleriyle ilgili yöntemleri insanlığın hizmetine sunacağım. Hemen beklenti içine giriyorlar. Atlarsa az sonra yem geliyor diye rahatlar. Kontrollü kaos ortamı yarattım. . Vermesem de verebilirim ihtimaline seviniyorlar. Sonra kin ve nefret diline yeni sözcükler ekleyip piyasaya süreceksin! Bazen üretim hataları oluyor, yeterince kin ve nefret üremiyor ama o zaman da “korku”yu devreye sokuyorum. Atlar acıkıp huysuzlaşırsa arada yem borusu çalınır ama yem verilmez. Seferde yem azalınca yem verme aralığı da artar. Meclis istediğim hızda çalışmıyor. Bunun en iyi meyvelerini yargıda alıyorum. Yol haritam açık ve net:Her şeyi belirsiz hale getir, belirleyici ol!Seri üretime bağladığımız terörist imalatının son örneği Can Atalay olayında da her şey öngördüğümüz gibi gidiyor. *** Anayasada, yasalarda sakatlık bir değil ki! Hangisini düzelteceğime şaşırıyorum. Gelmeyince yine huysuzlaşırlar. Atlar yine rahatlar. Düşman üreteceksin, onu hain ilan edeceksin, yaptığı her şeyin terör faaliyeti olduğunu kanunlara dayanarak kanıtlayacaksın. Anayasada ne yazarsa yazsın, gerçek budur. Sonra, “Zam gelebilir” diyorum. Boru ötünce, atlar yem gelecek deyip rahatlar. Yenisini yapalım” diye bir hamle daha düşünüyoruz. Birkaç boş borudan sonra bir boruda yem verilir. . Tabii millet korktu, “Adliyede böyleyse.